serbsce deutsch
 
 
 
 
 
 

Życiorys ks. Alojsa Andrickiego

Ks. Alojs Andricki urodził się 2. lipca 1914 r. w Radworiu jako syn Magdaleny i Jana Andrickich. Rodzina Andrickich liczyła sześcioro dzieci: dwie córki i czterech synów, którzy postanowili podjąć studia teologiczne. Jan, Gerard i Alojs zostali wyświęceni na kapłanów. Najmłodszy brat, Alfons, który podobnie jak Gerard wstąpił do zakonu jezuitów, zginął 1940 na froncie.

Ks. Alojs Andricki uczęszczał przez cztery lata do szkoły powszechnej w Radworiu, a następnie do katolickiej szkoły średniej w Budziszynie, w której z wyróżnieniem zdał egzamin dojrzałości. W tym okresie należał do towarzystwa gimnazjalnego "Włada", piastując przez dwa lata stanowisko jego przewodniczącego.

W latach 1934-37 studiował teologię w akademii filozoficzno-teologicznej w Paderbornie. Podczas studiów był redaktorem "Serbskeho Studenta" - czasopisma studiującej młodzieży łużyckiej oraz pełnił funkcję rzecznika studentów łużyckich.

Po ukończeniu studiów teologicznych przez rok przygotowywał się do święceń kapłańskich w seminarium diecezjalnym w Smochćicach koło Budziszyna.

30. lipca 1939 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Petrusa Legge w katedrze budziszyńskiej. W niedzielę, 6. sierpnia 1939 r. w kościele radworskim, odprawił mszę św. prymicyjną. Następnie został skierowany do swojej pierwszej i jedynej placówki duszpasterskiej przy kościele dworskim w Dreźnie. Stał się prefektem chórzystów i prezesem rodziny Kolpinga.

Alojs jako uczeń szkoły średniej (1925) Dom rodzinny Alojsa Andrickiego (gmach starej szkoły w Radworiu Alojs ze starszą siostrą Marią (1916) Podobnymi sztuczkami Alojs dodawał otuchy współwięźniom w obozie koncentracyjnym. Czasami biegał również i po stole - oczywiście na rękach. Alojs z radworskim zrzeszeniem sportowym (1934)

  

ZAJEĆE

21. januara 1941 Alojsa Andrickeho zajachu. Na swobodu pak hižo njepřińdźe; dnja 7. februara 1941 zawlečechu jeho do přepytowanskeje jatby w jastwje na George-Bährowej dróze w Drježdźanach. Wobskóržbna wyšnosć při wosebitym sudnistwje je zhotowiła 15. julija 1941 wobskóržbne pismo dla "šamałych nadpadow na stat a wustawu" (tak mjenowany "Heimtückegesetz").

Po pušćenju z přepytowanskeho jastwa dnja 15. awgusta 1941 Alojsa Andrickeho hnydom zaso zajachu. W oktobru 1941 jeho do koncentraciskeho lěhwa Dachau zawlečechu.

Młodostna z Drježdźanskeje farskeje młodźiny spózna 2. oktobra 1941 Alojsa na Hłownym dwórnišću w Drježdźanach, jako jeho z ćahom do Dachaua wotwjezechu. Na transporće zezna so Alojs z benediktinskim patrom Maurusom Münchom z Triera. W kaceće slubištaj sej wobaj, zo nochcetaj ženje skoržić, ženje swoju dostojnosć jako akademikaj teptać a ženje ani wokomik swoje měšniske powołanje pozabyć.
Dobre lěto staj hromadźe w kaceće byłoj. Z druhimi duchownymi wutworištaj studijny kružk, w kotrymž čitachu na třoch wječorach tydźenja Swjate pismo. Z tutoho bibliskeho kružka wuwi so liturgiske koło.

Hłód a tyfus rozšěrištej so w kaceće wosebje w lětomaj 1942 a 1943. Po hodźoch 1942 schorje tež Alojs, kotryž měješe w kaceće čisło jateho 27829. Ale hakle 19. januara 1943 so w chorobnym wotdźělu přizjewi. Na smjerć chory prošeše wo Božeho Syna w swjatej eucharistiji. Stražnik pak na to rjekny: "Chrystusa chce, sykawu dóstanje." - Alojsa Andrickeho zamordowachu 3. februara 1943 z jědojtej sykawu. Jeho popjelnica bu 15. apryla 1943 w Drježdźanach na Starym katolskim kěrchowje pochowana.

Studenci z diecezji miśnieńskiej w Paderbornie w 1937 roku, a wśród nich Alojs Andricki. Alojs w drodze na mszę św. prymicyjną do radworskiego kościoła parafialnego. Towarzyszą mu bracia, drużki, członkowie rodziny oraz krewni. Goście prymicyjni przed starym kościołem parafialnym. Z tajkej a podobnej akrobatiku je Alojs pozdźišo w koncentraciskim lěhwje swojich sobujatych stajnje zaso pozbudźował. 
                                       Druhdy je samo po blidźe chodźił - ale po rukomaj. Akt oskarżenia jest częściowo uszkodzony. 
                                      (plik pdf) Barak więźniów w obozie koncentracyjnym. Zawiadomienie o śmierci Alojza Andrickiego Ten kamień na terenie byłego obozu koncentracyjnego Dachau przypomina o bloku nr 26, w którym był więziony Alojs.